مقدمه اسلام در بعد اصلاح اخلاق، که عبارتست از اینکه در مقام باطن، خود را از همه رذایل تزکیه نمودن و متخلق به اخلاق کریمه و فضایل نفسانی شدن، اهمیت وی‍ژه ای داده است و دستورات وسیع و موکدی را درباره پاکی باطن و تزکیه نفس و تخلق به اخلاق کریمه می دهد. قرآن کریم، رستگاری را در همان تزکیه از رذایل اخلاقی می داند، « قد افلح من زکیها» یعنی محققا رستگار می شود، کسی که باطن خود را پاک گرداند. بشر درزندگی خود، همواره به یک سلسله آداب و رسوم پایبند بوده ...
- ۹۹/۰۵/۳۱